Trauma Jeung Panawar na
Ngeunaan wanoja anu ngalaman trauma sarta manggihan kabagjaan dirina. Karya : Fitxen
Fitria Nuraini Ardani 
Aya budak wanoja ngaranna Naisya. Basa keur alit, di TK sok indit ka imah sorangan lantaran kolotna sibuk gawé. Naisya kadang timburu ka babaturanna, manéhna timburu ka babaturanana nu sok dijemput ku kolotna, sedengkeun Naisya? Anjeunna malah teu pernah ngarasa kumaha éta kawas dijemput ku kolotna. Sakapeung sok diajak balik ka imahna jeung indung sobatna sabab imah Naisya rada jauh ogé saarah jeung sobatna.
Basa asup SD, Naisya teu boga babaturan nu kenal. Sakapeung manéhna dijauhan ku babaturanana sabab culun. Sanajan dihina jeung dipoyok ku babaturanana, manéhna tetep kuat. Naisya sering nyarios ka indungna tapi indungna henteu ngalakukeun nanaon. Padahal indungna terang yén Naisya sering dibully. Sanaos indungna teu ningali sacara langsung yén putrina dibully, anjeunna ngan terang tina carita Naisya. Meureun indungna ngarasa yén carita putrina téh ngan saukur bohong atawa banyol. Sanaos éta leres-leres kajadian ka anjeunna, nalika anjeunna rumaja anjeunna tungtungna ngalaman trauma anu jero.
Naisya sering ceurik peuting-peuting jeung hariwang.Aya hiji deui, tétéla Naisya insomnia anu matak hésé saré. Naisya nutupan panyakit jiwana ka kulawargana sabab Naisya terang sanajan manehna nyarita, kulawargana pasti bakal nganggap éta panyakit biasa. Naisya boga pendirian yén dina dasarna Naisya téh jalma bageur di kulawarga teu bisa gering.
Tapi pas Revan datang Kana Kahirupanna, Naisya bisa nyanghareupan masalahna. Revan mawa kabagjaan ka Naisya. Duanana beuki poé beuki deukeut jeung babaturanana nganggap yén Naisya jeung Revan boga hubungan husus. Tapi aranjeunna mungkir yén maranéhna teu boga hubungan nanaon. Tanpa aranjeunna nyadar yén maranéhna silih cinta.
